Onaangenaam bezoek

Maandag: Heerlijk weer. Ik heb de paprika en aubergine plant eens buiten gezet om een beetje af te harden. Wel nog in de schaduw want de zon is erg fel.

















Ik besluit de overgebleven twee AH potjes met bosaardbeitjes te verpotten naar grotere potjes. Weer valt het me op hoe sterk die plantjes zijn ondanks dat ze zo klein zijn. Deze keer heb ik er aan gedacht om er een foto van te maken. Als je goed kijkt zie je dat, wanneer je de aarde uit het potje verwijdert je mini plantjes overhoudt met de steeltjes aan de bovenkant en de worteltjes aan de onderkant van het blaadje papier waar de zaadjes tussen zaten. Dat maakt het heel lastig om te verpotten want je kunt ze er zo niet direct uit trekken. Heel voorzichtig moet je het blaadje, wat eerst nat is gemaakt, open scheuren om dan uiterst voorzichtig het miniplantje ertussenuit te wurmen.

 En dan is dit het resultaat: 23 stuks.

Ook heb ik de verstekeling, die tussen de dille zat, verpot. Het blijft nog een raadsel wat dat voor plant is. Wel leuk zo'n verrassing.

Daarna heb ik de rest van de dille, die echt niet wilde groeien en alleen maar sprieteriger (is dat Nederlands? smile ) werd, getracht in MM mix te zetten. Ze hadden toch al hele lange wortels. Hoop dat ik ze niet te zeer beschadigd heb en dat het nog wat wordt.

En dan ontdek ik dat er met de spinazie iets niet klopt. Plekken op de bladeren.

In eerste instantie had ik het idee dat het door de felle zon kwam maar bij een uitgebreider onderzoek kwam ik dit tegen aan de onderkant.

Hele kleine rupsjes. In het boek van Jelle geeft hij de optie om deze met de hand te verwijderen en goed te controleren op eitjes. Maar op het moment dat ik zie dat er heel veel eitjes zitten helemaal diep in het hart van de plant, besluit ik op dat moment dat het vandaag tijd is om spinazie te eten.




Gelijk alles geoogst en de planten verwijderd. Compost erbij en klaargemaakt voor als straks de klimmende courgette en de paprika daar komen te staan.

De oogst is naar volle tevredenheid en het heeft zalig gesmaakt.

Donderdag: fotootje vanuit mijn slaapkamerraam gemaakt om Dorothé te laten zie hoe het met mijn gasten/ haar plantjes gaat. Ze zijn al megagoed gegroeid.

Was dit de klimcourgette vorige week zondag:

Dan is dit het resultaat deze week.

 Ook de Aubergine doet het uitstekend. Hij past bijna niet meer op de vensterbank.

 Maar de tomaat slaat alles. Die gaat als een trein. Oftewel groeit als kool.

Wat minder is is dat de onderste bladeren iets vertonen waarvan ik niet weet wat ik daarvan denken moet.
Met goed weer heb ik ze eens buiten gezet en de tweede dag kwam hij zo naar binnen. Of ik het eerder niet gezien heb......
Inmiddels heb ik hem wel in een nog grotere pot gezet.

Zou niet weten wat het is en beestjes of iets dergelijks zijn niet te zien. Het enige wat ik kan bedenken is, dat het toch een paar spatjes geregend heeft. Weet ook niet of dit dan het resultaat daarvan is. Dus iemand die het weet mag het zeggen.

Wat dan wel weer geinig is. Uit een van de oksels van de tomatenplant haalde ik een scheut. Om de plant daar geen energie aan te laten verspelen verwijder je die.
Voor de gein stopte ik hem zo in de aarde omdat ik mijn handen vrij moest hebben voor iets anders. Maar als ik dat zo zie is hij toch aan het aanslaan want na drie dagen staat hij er nog fris en fruitig bij.

Morgen wordt het stevig sla eten want vanavond zag ik groene beestjes op de sla. (luizen?) Dat wil ik natuurlijk niet dus ga morgen eens flink plukken en toch die cayenne peper eens halen zodat ik een cocktail van cayennepeper/knoflook en zeep kan maken voor dit onaangename bezoek.

Tot volgende week.